صلح رویایی گم شده

 

درین وطن سخن ازجنگ و تفنگ است 

درین وطن ظلم وستم بی درنگ است 

 

نه رویایی، نه پروازي نه پيشرفت 

به هرسو صحبت از تیر وخدنگ است

 

زنان و دختران درقید و زنجیر

رفتن به مکتب و دانشگاه شرم و ننگ است

 

انفجار وانتحارتقدیر می‌گردد درین ملک

ولیکن درس وتحصیل ضد فرهنگ است

 

به هرجا هستیم شاهد قتل واسارت 

ادعای عفو و بخشش همه نیرنگ است

 

اقتصادِ فروپاشیده و بازار آشفته 

طعم قحطی وگرسنگی چو زهرو شرنگ است

 

چهره ها خسته و دلها شکسته

سخن یکسر از رفتن به ملک فرنگ است

 

همه مأیوس و بی برنامه گشتست اینجا

ز بس که این وطن در تغییر آهنگ است 

 

اعتماد و اتحاد غریب است درین شهر 

زانکه ظاهر و باطن همه دو رنگ است

 

رویایی گم شده است صلح و دیانت 

درین ملک همه به فکر انتقام وجنگ است 

عاطفه موحدی

 

 

Lost Dream Peace

 

There is talk of war and guns in this country 

Oppression rapidly continues in this country

 

No dream, no flight, no progress 

There is talk of arrows and bow 

 

Women and girls are in chains

Going to school and university is a shame 

 

Explosion and suicide attacks are appreciated in this land

But education is anti-culture

 

Wherever we are, we see the murder and captivity 

Claiming forgiveness is quiet deception 

 

A collapsed economy and a turbulent market 

The taste of famine and hunger is like poison 

 

Faces are tired and hearts are broken

Everyone is talking about leaving

 

Everyone is frustrated and unplanned here 

As this land is changing its songs a lot

Trust and unity are strange in this city 

Because the appearance and the conscience are all two colors 

 

Peace and honesty is a lost dream 

In this land, everyone is thinking of revenge and war